Oct 7, 2014
ဘီလူးကြ်န္းသား
ထိုင္းအစိုးရဆန္႔က်င္ေရး ရွပ္နီအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ က်တုဖုန္ဖရုန္ဖန္၊ ဗီရမုစီကဖုန္၊ နတၱစိုင္ကူရာတို႔သည္ ဧၿပီလ ၁၄ ရက္ နံနက္ ၁၀ နာရီ ၃၀ မိနစ္ခန္႔တြင္ အစိုးရအိမ္ေတာ္ေရွ႕ရွိ ဆႏၵျပပြဲစကားေျပာစင္ျမင့္ထက္မွ ဆႏၵျပပြဲအား ရုပ္သိမ္းလိုက္ ေၾကာင္းႏွင့္ ၎တို႔ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ဖမ္းဆီးလိုက အဖမ္းခံမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။ အစိုးရဘက္မွလည္း ဆႏၵျပရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္မ်ားအား အိမ္ျပန္ ႏိုင္ေရးအတြက္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားကို စီစဥ္ေပးခဲ့ေလသည္။ အစိုးရအဖြဲ႔မွ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခ်က္အရ ယင္းရွပ္နီဆႏၵျပမႈႀကီးတြင္ လူေပါင္း ၁၂၀ ေက်ာ္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရွိခဲ့ၿပီး အမ်ားစုမွာ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ယင္းရွပ္နီဆႏၵျပပြဲေၾကာင့္ ထိုင္းခရီးသြားလုပ္ငန္းမွ ဆံုးရႈံးခဲ့ရေငြေပါင္းမွာ ၂၀၀ ဘီလီယံဘတ္ျဖစ္ၿပီး လူေပါင္း ၂၅၇၀၀၀ ဦး အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။
ထိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဆြန္ခ်ိဳင္လက္ထက္က ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ေလဆိပ္မ်ားအား သိမ္းပိုက္ဆႏၵျပခဲ့သည့္ ရွပ္ဝါအဖြဲ႔အဓိကေခါင္းေဆာင္ ဆြန္ထီလင္ေထာင္ကူလ္သည္ ၎၏မန္ေနဂ်ာသတင္းစာတိုက္ႏွင့္ ရုပ္သံရံုးသို႔ ဧၿပီလ ၁၇ ရက္ေန႔ နံနက္ ၅ နာရီခ်ိန္ ခန္႔တြင္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ျဖင့္ သြားေရာက္စဥ္ ဆမ္စန္လမ္းေပၚသို႔အေရာက္ အမည္မသိ လူတစ္စုက ပစ္ကပ္ကားျဖင့္ ဆြန္ထီ၏ကားေရွ႕တြင္ ရုတ္တရက္ပိတ္ရပ္ခဲ့ၿပီး ေသနတ္ ျဖင့္ အခ်က္ ၁၀၀ ခန္႔ ပစ္ခတ္ခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ ပစ္ကပ္ကားသည္ ထဝဲ့လမ္းထဲသို႔ တရၾကမ္း ေမာင္းႏွင္ထြက္ေျပးသြားခဲ့ေလသည္။ ယင္းျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ ဆြန္ထီမွာ ဦးေခါင္းညာဘက္ျခမ္းတြင္ ေသနတ္ရွပ္မွန္ျခင္း၊ လက္ေမာင္းတြင္ ေသနတ္ထိမွန္ျခင္း၊ ထို႔အျပင္ ဆြန္ထီ၏ ယာဥ္ေမာင္းမွာလည္း ဒဏ္ရာျပင္းျပင္းထန္ထန္ရရွိခဲ့ရသည္။ ႏိုင္ငံေရးသေဘာထား ကြဲလြဲမႈမွသည္ ပုဂၢိဳလ္္ေရးမုန္းတီးမႈအသြင္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ ျခင္းပင္တည္း။
အာဆီယံညီလာခံအစည္းအေဝးက်င္းပသည့္ ပတၱယားၿမိဳ႕ရွိ ေတာ္ဝင္ေခ်ာက္ကမ္းပါး ကမ္းေျခအပန္းေျဖဟိုတယ္အား ရွပ္နီအဖြဲ႔၏ စီးနင္းဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ခဲ့မႈသည္ ႏိုင္ငံတကာမ်က္ႏွာစာတြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ဂုဏ္သိကၡာ အႀကီးအက်ယ္ ထိခိုက္ပ်က္စီးေစခဲ့ ၿပီး အဘီဆစ္အစိုးရအဖြဲ႔အေပၚတြင္လည္း ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ယံုၾကည္မႈ က်ဆင္းေစခဲ့ ရပါသည္။
၂၀၁၀ခုႏွစ္၊ အဓိကရုဏ္း
မတ္လ ၁၂ ရက္တြင္ ထုိင္းအစိုးရဆန္႔က်င္ေရး ရွပ္နီအဖြဲ႔မွ အင္အား ၇၀၀၀ခန္႔သည္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ရွိ အမွတ္(၁၁)ေျခလ်င္တပ္ရင္းႀကီးအပါအဝင္ စုရပ္ေနရာ ၆ ခုသို႔ ေရွ႕ေျပးအျဖစ္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကပါသည္။ ယင္းအဖြဲ႔အား ရွပ္နီေခါင္းေဆာင္ က်တုဖုန္ဖရုန္ဖန္၊ ဝိရမုစီကဖုန္၊ ဝမ္တိုက်ိရာကန္တို႔က ဦးေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း နာရီအနည္းငယ္ခန္႔သာ စုရံုးခဲ့ၾကၿပီး လူစုခြဲခဲ့ၾကသည္။ ရွပ္နီအဖြဲ႔က ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္အား လႊတ္ေတာ္ဖ်က္သိမ္းေပးရန္ ရာဇသံေပးလုိက္ျခင္းသာျဖစ္ၿပီး အစိုးရ အဖြဲ႔ႏွင့္ ရွပ္နီအဖြဲ႔တို႔အၾကား ႏုိင္ငံေရးတုိက္ပြဲစတင္ေတာ့မည္ဟု ေၾကညာလိုက္ျခင္းလည္း ျဖစ္ေပသည္။ မတ္လ ၁၄ ရက္ ေန႔လယ္ပိုင္းတြင္ ျပည္နယ္ အသီးသီးတို႔မွ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္မ်ားသည္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ရတ္ခ်ာဒမ္ႏြန္ရိပ္သာလမ္းေပၚရွိ ၎တို႔၏ပင္မစုရပ္ျဖစ္ေသာ ဖန္ဖာတံတားေပၚသို႔ သြားေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့ၾကရာ အင္အား ၂ သိန္းေက်ာ္အထိ မ်ားျပားလာခဲ့ၿပီး ရတ္ခ်ာဒမ္ႏြန္ရိပ္သာလမ္းႏွင့္ စနမ္လူဝမ္ အားကစားကြင္းတို႔အား သိမ္းပိုက္ထားခဲ့ၾကေလသည္။ န္ေထာင္န္၊ ႏြန္ထဘူရီႏွင့္ ပထံု ဌာနီျပည္နယ္မ်ားမွ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္ ၁၅၀၀ ေက်ာ္တို႔ကလည္း ကူးတို႔ေလွမ်ားကို အသံုးျပဳ၍ ေက်ာက္ဖရားျမစ္ကိုျဖတ္ကာ ရတ္ခ်ာဒမ္ႏြန္ရိပ္သာလမ္းရွိ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္မ်ား ႏွင့္ သြားေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့ၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထိုင္းၾကည္းတပ္သည္ ၎ဧရိယာ အတြင္း၌ မူလကစစ္သည္အင္အား ၁၀၀၀ ေက်ာ္ တပ္ျဖန္႔ခ်ထားခဲ့ရာမွ ေနာက္ထပ္ အင္အား ၈၀၀၀ ထပ္မံတိုးျမွင့္ခ်ထားခဲ့ရသည္။ မတ္လ ၁၅ ရက္ ေန႔လယ္ ၁ နာရီ မိနစ္ ၃၀ ခ်ိန္ခန္႔တြင္ အေဝးေျပးလမ္းေပၚမွ ေမာင္းႏွင္လာသည့္ ပစ္ကပ္ကားတစ္စီးေပၚမွ အမည္မသိလူတစ္စုက အမွတ္(၁)ဘုရင့္ကိုယ္ရံေတာ္တပ္ အား M-79 ေလာင္ခ်ာျဖင့္ ပစ္ခတ္ခဲ့သည့္အတြက္ စစ္သည္ႏွစ္ဦး ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ ရသည္။ ႏွစ္ဖက္အၾကားရွိ ႏိုင္ငံေရးတုိက္ပြဲမွသည္ အၾကမ္းဖက္မႈအသြင္သို႔ တစ္ဖန္ကူးေျပာင္းရန္ အစပ်ိဳးခဲ့ ေလၿပီ။
မတ္လ ၁၆ ရက္ ညေနပိုင္းတြင္ ရွပ္နီေခါင္းေဆာင္ နတၱဝုစိုင္ကူရာ၊ က်တုဖုန္ဖရုန္ဖန္ ႏွင့္ အရစၥမန္တို႔ဦးေဆာင္သည့္ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္အင္အား ၁၀၀ေက်ာ္ခန္႔သည္ အစိုးရအိမ္ ေတာ္ေရွ႕ဝင္ေပါက္သို႔ သြားေရာက္ကာ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္မ်ားထံမွ ေဖာက္ယူလာခဲ့သည့္ ေသြးးမ်ားျဖင့္ ပက္ဖ်န္းခဲ့ၾကေလသည္။ ယင္းသို႔ျဖင့္ ရွပ္နီစုရံုးဆႏၵ ျပမႈႀကီးသည္ တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ မတ္လကုန္၍ ဧၿပီလသို႔ ကူးေျပာင္းလာခဲ့ရေလသည္။ ဧၿပီလ ၃ ရက္ ေန႔လယ္ပိုင္းတြင္ ရွပ္နီဆႏၵျပအဖြဲ႔ဝင္ ၆ ေသာင္းခန္႔သည္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ေတာ္၏ အဓိကစီးပြားေရးအခ်က္အခ်ာေနရာျဖစ္သည့္ ရတ္ခ်ာပရာဆြန္လမ္းဆံုသို႔ စုရံုးခ်ီတက္ သြားခဲ့ၾကၿပီး ယင္းလမ္းဆံုအား ပိတ္ဆို႔ထားခဲ့ သျဖင့္ ယာဥ္ေၾကာမ်ား ပိတ္ဆို႔သြားခဲ့ သည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဧၿပီလ ရ ရက္တြင္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ မ်ားက ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္မ်ားအား ရတ္ခ်ာပရာဆြန္ လမ္းဆံုမွ ထြက္ခြာေပးၾကရန္ ေတာင္းဆို ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္မ်ားသည္ ရတ္ခ်ာပရာဆြန္လမ္းဆံုမွ ထြက္ခြာေပး ခဲ့ျခင္းမရွိဘဲ ဧၿပီလ ၁၀ ရက္ထိ ရတ္ခ်ာပရာဆြန္လမ္းဆံုတြင္ အင္အား ၅ ေသာင္းခန္႔ ႏွင့္ ဖန္ဖာတံတားေပၚတြင္ အင္အား ၅ ေသာင္းခန္႔စီတို႔ျဖင့္ ဆက္လက္စုရံုးဆႏၵျပခဲ့ ၾကသည္။
ဧၿပီလ ၁၀ ရက္ ညပိုင္းတြင္ ဖန္ဖာတံတားႏွင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အႏွံ႔အျပားတို႔တြင္ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္တို႔အၾကား လက္နက္ကိုင္ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ကာ သြမ္ဆင္ရိုက္တာသတင္းဌာနမွ ဂ်ပန္သတင္းဓာတ္ပံုသမား ဟီရိုမူရာမိုတိုအပါအဝင္ လူေပါင္း ၂၃ ဦးေသဆံုးခဲ့ကာ ၈၅၀ ေက်ာ္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရရွိ ခဲ့သည္။ ဧၿပီလ ၂၈ ရက္ မြန္းလြဲပိုင္းတြင္လည္း ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ေျမာက္ပိုင္း ဒြန္ေမာင္း ေလတပ္စခန္းအနီးရွိ ဝီဘဝတီလမ္းမႀကီးေပၚ၌ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္ မ်ားအၾကား တိုက္ခိုက္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ရာ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ဝင္ ၁ ဦး ဦးေခါင္းတြင္ ေသနတ္ ထိမွန္ဒဏ္ရာျဖင့္ ေသဆံုးခဲ့ကာ တပ္ဖြဲ႔ဝင္ ၂ ဦးႏွင့္ ရွပ္နီဆႏၵျပအဖြဲ႔ဝင္ ၁၆ ဦးတို႔ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရတ္ခ်ာပရာဆြန္လမ္းဆံုတြင္ အေျချပဳလ်က္ရွိ သည့္ ရွပ္နီေခါင္းေဆာင္ ကဝမ္ခ်ိဳင္ပရိုင္ပနဦးေဆာင္သည့္ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္ ၂၀၀၀ ခန္႔သည့္ ထရပ္ကား ၁၅၀ စီးႏွင့္ ဆိုင္ကယ္ရာေပါင္းမ်ားစြာတို႔ျဖင့္ ဒြန္ေမာင္းေလဆိပ္ အနီးရွိ ဝီဘဝတီလမ္းမႀကီးေပၚမွ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္မ်ားထံသို႔ သြားေရာက္ ပူးေပါင္းခဲ့ၾက သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ရွပ္နီအဖြဲ႔၏ စုရံုးဆႏၵျပမႈႀကီးသည္ ဧၿပီလမွ ေမလသို႔ ထပ္မံကူးေျပာင္း ခဲ့ရျပန္ပါသည္။
ေမလ ၈ ရက္တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းႏွင့္ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းျပည္နယ္မ်ားျဖစ္သည့္ ဥဒံုဌာနီႏွင့္ ခြန္ခန္ျပည္နယ္တို႔မွ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္ ၅၀၀၀ ခန္႔သည္ ရတ္ခ်ာပရာဆြန္လမ္းဆံု ရွိ ရွပ္နီဆႏၵျပအဖြဲ႔ဝင္မ်ားထံ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့ၾကသည္။ ယင္းရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္မ်ားသည္ စရဘူရီ၊ အယုဒၵယႏွင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အဝင္ဂိတ္မ်ားရွိ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ စစ္သားမ်ား တာဝန္ယူထားရသည့္ လံုၿခံဳေရးဂိတ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ ျဖတ္ေက်ာ္ဝင္ေရာက္လာခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ၿပီး ယင္းလံုၿခံဳေရးဂိတ္မ်ားတြင္ အေသးစိတ္စစ္ေဆးမႈ ခံခဲ့ရသူမ်ားျဖစ္သည္။ ရတ္ခ်ာပရာဆြန္လမ္းဆံုရွိ ရွပ္နီဆႏၵျပစုရပ္အား အစိုးရလံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားမွ ဝန္းရံ ပိတ္ဆို႔ထားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေမလ ၁၃ ရက္တြင္ ႏွစ္ဘက္အၾကား ထိပ္တုိက္ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ထပ္မံျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီးေနာက္ ရွပ္နီအဖြဲ႔၏ လံုၿခံဳေရးတာဝန္ခံ ထုိင္း ၾကည္းတပ္မွ စစ္ေရးကြ်မ္းက်င္သူ အထူးအရာရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယဆဝပ္စ္ဒီပိုမွာ စႏိုက္ပါေသနတ္ျဖင့္ ေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္ျခင္းခံခဲ့ရၿပီး က်ည္ဆံမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယ၏ နဖူးမွဝင္၍ ဇာတ္ပိုးမွတစ္ဆင့္ ေဖာက္ထြက္သြားခဲ့ကာ အျပင္းအထန္ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယမွာ ဆႏၵျပစုရပ္အနီးတြင္ ႏိုင္ငံျခားသတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈျပဳလုပ္ေနစဥ္ ယင္းသို႔ ေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုစဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယအား ဟြာခ်ဴးေဆးရံုရွိ အေရးေပၚခြဲစိတ္ခန္းသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းေပး ေနစဥ္ အေရးေပၚေအာက္စီဂ်င္ေပးထားရသည္ကို ရုပ္သံမွ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္ျပသခဲ့ သည္ဆုိ၏။ ထို႔ေန႔ ညည့္နက္ပိုင္းအခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယအား ဟြာခ်ဴးေဆးရံုမွ ဝိဇယေဆးရံုသို႔ ထပ္မံေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယမွာ ၾကည္းတပ္မွအထူး အရာရွိတစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္အရ ရွပ္နီအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး အျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ေမလ ၁၇ ရက္ နံနက္ ၉ နာရီအခ်ိန္ခန္႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယမွာ ၎ရရွိထားသည့္ဒဏ္ရာျဖင့္ ေဆးရံု၌ ေသဆံုးသြားခဲ့ရသည္။ ၎၏ ရုပ္အေလာင္းအား မီးရႈိ႔သၿဂီၤဳလ္သည့္အခမ္းအနားပြဲကိုမူ ဇြန္လ ၂၂ ရက္က်မွ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိုအခမ္းအနားပြဲသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကေလသည္။ ယင္းအခမ္းအနားပြဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယႏွင့္ပတ္သက္၍ ဝမ္းနည္းေၾကာင္း မွတ္တမ္းေရးသားရန္အတြက္ အနံ ၃ ေပခန္႔ႏွင့္ အလ်ား ေပမ်ားစြာ ရွည္လ်ားေသာ ပိတ္ျဖဴစအား ခ်ိတ္ဆြဲေပးထားခဲ့ရေလသည္။ မီးသၿဂီၤဳလ္ပြဲအခမ္းအနား က်င္းပရာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၏ အျပင္ဘက္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယ၏ လႈပ္ရွားမႈ မွတ္တမ္းဗီစီဒီမ်ား၊ ဓာတ္ပံုမ်ား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယဓာတ္ပံုပါ ရွပ္အက်ၤ ီအနီမ်ား ဒီမိုကေရ စီသူရဲေကာင္းစာတမ္းမ်ား ရွပ္အက်ၤ ီအနီမ်ားကို ေရာင္းခ်ခဲ့ၾကရာ အခမ္းအနားသို႔ တက္ေရာက္လာသူမ်ားက အမွတ္တရ ဝယ္ယူသြားခဲ့ၾကသည္။ ရွပ္နီေခါင္းေဆာင္ က်တုဖုန္ဖရုန္ဖန္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပန္ေလာ့ပင္မနီႏွင့္ ပေရာင္းဖုန္တို႔လည္း ယင္းအခမ္း အနားပြဲသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကၿပီး အခမ္းအနားတက္ေရာက္လာၾကသူမ်ားအားလံုး အနီေရာင္ (သို႔မဟုတ္) အနက္ေရာင္အဝတ္အစားမ်ားကိုသာ ဝတ္ဆင္လာခဲ့ၾကသည္ ဆို၏။ ထုိေန႔ ၁၁ နာရီ မိနစ္ ၃၀ ခ်ိန္ခန္႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယအေလာင္းအား မီးေလာင္ တုိက္တြင္တင္ခဲ့ၿပီး ညေန ၃ နာရီ ၄၅ မိနစ္အခ်ိန္တြင္ ဘုရင့္နန္းတြင္းအမႈထမ္းမ်ားက ဘုရင္မွေပးသနားေသာ ဖန္မီးအိမ္ကို သယ္ေဆာင္လာခဲ့ၾကကာ ညေန ၄ နာရီအခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယ၏ သမီးျဖစ္သူ မစၥ ခတၳိယက ဘုရင့္နန္းေတာ္မွ ထုတ္ျပန္ေသာ အမိန္႔ျပန္တမ္းႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယ၏သမိုင္းအက်ဥ္းကို ဖတ္ၾကားခဲ့ေလ သည္။ ညေန ၅ နာရီအခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယ၏ အထူးခ်စ္ခင္ေလးစားမႈကို ခံရေသာ အႀကိဳဗိုလ္ေလာင္းအမွတ္စဥ္ ၇ ေက်ာင္းဆင္း ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပရစစ္ယို ထိဖိထပ္က ဘုရင့္ဖန္မီးအိမ္ျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယ၏အေလာင္းကို မီးစတင္ရႈိ႕ေပးခဲ့ေလ သည္။ ဤသည္မွာ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီရရွိေရး တိုက္ပြဲဆင္ႏႊဲယင္း က်ဆံုးသြားခဲ့ရသည့္ ၾကည္းတပ္အထူးအရာရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ဦး၏ ေနာက္ဆံုးခရီးပင္ ျဖစ္ၿပီး ႀကံဳေတြ႔ဘို႔ရန္ အလြန္ခဲယဥ္းလွသည့္ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ေပသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခတၳိယ ေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္ခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ တခဏအတြင္းမွာပင္ ဆာလာဒင္လမ္းဆံုႏွင့္ လံုမဏီပန္းၿခံအနီး၌ ဗံုးေလးလံုးဆက္တုိက္ေပါက္ကြဲခဲ့ၿပီး ေသနတ္သံမ်ားလည္း ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ ယင္းျဖစ္စဥ္တြင္ ရွပ္နီအဖြဲ႔ဝင္ ၁ ဦး ေသဆံုးခဲ့ၿပီး ၉ ဦး ဒဏ္ရာရွိခဲ့သည္။ ရွပ္နီဆႏၵျပလႈပ္ရွားမႈႀကီးအတြက္ အစိုးရအဖြဲ႔မွ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ဒုတိယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဆူထစ္ေသာင္န္ဆူဘန္ ဦးေဆာင္သည့္ အေရးေပၚအေျခအေန ဆံုးျဖတ္ေရးဗဟိုဌာနသည္ ရတ္ခ်ာပရာဆြန္လမ္းဆံုအနီးရွိ အဓိကလမ္းမႀကီး ၃ ခုတို႔အား ပိတ္ဆို႔ရန္ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအား အမိန္႔ေပး ခဲ့သည္။ ရွပ္နီေထာက္ခံသူမ်ားအေနျဖင့္ ဆႏၵျပစုရပ္သို႔ အ၀င္/အထြက္မျပဳ လုပ္ႏိုင္ရန္ ေမလ ၁၃ ရက္ ညေန ၆ နာရီခန္႔တြင္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေလသည္။ သို႔ေသာ္ အစိုးရလံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ ရွပ္နီဆႏၵျပအဖြဲ႔ဝင္တို႔အၾကားတြင္ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားမွာ ထိုေန႔ တစ္ညလံုး၌ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္တြင္ ႀကိဳၾကား ႀကိဳၾကား ဆက္လက္ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ရွပ္နီဆႏၵျပအဖြဲ႔ဝင္တစ္ဦး ထပ္မံေသဆံုးခဲ့ကာ (၅)ဦး ထပ္မံထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ေလသည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
