ဘီလူးကြ်န္းသား
ၿပီးခဲ့သည့္ ဇူလိုင္လ ၁၇ ရက္ေန႔က ယူကရိန္းႏိုင္ငံအေရွ႕ပိုင္း Donetsk Oblast တြင္ မေလးရွားေလေၾကာင္းလိုင္းမွ ဘိုရင္း 777-200ER ေလယာဥ္တစ္စီးပ်က္က်ခဲ့ၿပီး လူ ၂၉၅ ဦးေသဆံုးခဲ့ရကာ ကမၻာတစ္ဝန္းလံုးတြင္လည္း ယင္းမေလးရွားေလယာဥ္မွာ Buk ဒံုးက်ည္ျဖင့္ ပစ္ခ်ျခင္းခံခဲ့ရသည္ဟူေဟာ သတင္းမ်ား ပ်ံ႕႔ႏွံ႔လ်က္ရွိေပသည္။
Buk ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးဒံုးက်ည္စနစ္သည္ ေျမျပင္မွေဝဟင္ပစ္ တာလတ္ပစ္ ယာဥ္တင္ ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးစနစ္တစ္မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ယခင္ ဆိုဗီယက္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ၎၏ လက္ေဝခံႏုိင္ငံမ်ားမွ အသံုးျပဳပါသည္။ ၎ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး ဒံုးက်ည္စနစ္သည္ ခရုစ္ဒံုးက်ည္၊ စမတ္ဗံုး၊ ေလယာဥ္၊ ရဟတ္ယာဥ္မ်ား ႏွင့္ ေမာင္သူမဲ့ေလယာဥ္မ်ားအား ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္ႏိုင္ရန္အတြက္ ဒီဇိုင္းပံုေဖာ္ ထုတ္လုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
၁၉၇၂ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စု ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟို ေကာ္မတီ၏ေတာင္းဆိုခ်က္အရ 9K37Buk ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး ဒံုးက်ည္စနစ္ ကို စတင္တီထြင္ ထုတ္လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ ေနတိုးအုပ္စု၏အေခၚ Gainful ဟု အမည္ရသည့္ Kub2K12 ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးဒံုးက်ည္စနစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္လာေစေရးအတြက္ NIIP က ဥိးေဆာင္တီထြင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
9K37Buk ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးဒံုးက်ည္အား တီထြင္ထုတ္လုပ္ခဲ့သည့္ ကုမဏီ မ်ားတြင္ Gikhomirov NIIP, Lyulev Novator, MNIIRE Altair, NIIIP, DNPP, UMZ, MZik ႏွင့္ MMZ တို႔ပါဝင္ခဲ့ၾကၿပီး လက္ရွိတြင္ Buk ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး ဒံုးက်ည္မ်ိဳးကြဲမ်ားစြာ ရွိပါသည္။ ၎တုိ႔မွာ 9k37 "Buk", 9K37M, 9K37M1 "Buk-M1", 9K37M1-2"Buk-M1-2", 9K37M1-2A, 9k317 "Buk-M2", "Buk-M2", "Buk-M3" ႏွင့္ ေရတပ္သံုး 3S90 (M-22), 3S90M, 3S90E1, 3S90M1 တို႔ျဖစ္သည္။
အဆင့္မီ Buk ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးတပ္ရင္းတစ္ရင္းတြင္ အမိန္႔ေပးယာဥ္ (၁)စီး၊ ပစ္မွတ္ရွာေဖြေရး ေရဒါယာဥ္ (TAR) (၁)စီး၊ ေထာင္လိုက္ ဒံုးပစ္ျပြန္ႏွင့္ ေရဒါ ပါဝင္သည့္ ပစ္ခတ္ေရးယာဥ္ (TELAR) (၆)စီးႏွင့္ ေထာင္လိုက္ဒံုးပစ္ျပြန္ပါဝင္သည့္ ပစ္ခတ္ေရးယာဥ္ (TEL) (၃)စီးတို႔ ပါဝင္ပါသည္။ Buk ဒံုးတပ္ဖြဲ႔အတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ အသင့္ျဖစ္ရန္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္မွာ ၅ မိနစ္ထက္မပိုေပ။ အလြယ္တကူ ေရႊ႕ေျပာင္းႏိုင္ၿပီး ေရႊ႕ေျပာင္းၿပီးေနာက္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္မွာလည္း ၅ မိနစ္ပင္ျဖစ္ေလသည္။ ဒံုးတပ္ဖြဲ႔အေနျဖင့္ ပစ္မွတ္အား ေျခရာခံၿပီးေနာက္ Buk ဒံုးက်ည္ပစ္လႊတ္ရန္ၾကာခ်ိန္ (တုံ႔ျပန္ရန္အတြက္ ၾကာခ်ိန္)မွာ ၂၂ စကၠန္႔ခန္႔သာျဖစ္သည္။
Buk ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး ဒံုးက်ည္စနစ္တြင္ပါဝင္သည့္ TAR 9S18M1 (သို႔မဟုတ္) 9S18M1-1 ေရဒါသည္ ပစ္မွတ္အား ပင္လယ္ေရျပင္ထက္အျမင့္ ၁၉၇ ေပ မွ ၁၅ မုိင္ခြဲခန္႔အတြင္း ရွာေဖြႏိုင္သည္။ တစ္ႀကိမ္ပစ္ခတ္ၿပီးေနာက္ ဒံုးပစ္ျပြန္ ေလးလံုး အတြင္းသို႔ ဒံုးက်ည္မ်ား ျပန္လည္ျဖည့္သြင္းရန္ ၁၅ မိနစ္ခန္႔ ၾကာျမင့္မည္ျဖစ္သည္။ ပစ္မွတ္အား ထိမွန္ႏိုင္စြမ္း ၉၀ မွ ၉၅ % ထိရွိသည္။ ေလယာဥ္ဆိုလ်င္ ပင္လယ္ေရျပင္ အထက္ အျမင့္ ၁၅ မီတာမွ ၂၅ ကီလိုမီတာအတြင္းတြင္လည္းေကာင္း၊ အကြာအေဝး အားျဖင့္ ၃ ကီလိုမီတာမွ ၄၂ ကီလိုမီတာအတြင္းတြင္လည္းေကာင္း ထိေတြ႔ ဖ်က္ဆီးႏိုင္ ပါသည္။ နည္းဗ်ဴဟာေျမာက္ တိုက္ခ်င္းပစ္ဒံုးက်ည္မ်ားအား ပင္လယ္ေရျပင္အထက္ အျမင့္ ၂ ကီလိုမီတာႏွင့္ ၁၆ ကီလိုမီတာအၾကားတြင္လည္းေကာင္း၊ အကြာအေဝးအား ျဖင့္ ၃ ကီလိုမီတာႏွင့္ ၂၀ ကီလိုမီတာအၾကားတြင္လည္းေကာင္း ထိေတြ႔ဖ်က္ဆီးႏိုင္ ပါသည္။ ပင္လယ္ျပင္တြင္း ပစ္မွတ္မ်ားဆိုလ်င္ ၂၅ ကီလိုမီတာ (၁၅ မိုင္ခြဲ)အထိ လည္းေကာင္း၊ ကုန္းေျမေပၚရွိ ပစ္မွတ္မ်ားဆိုလ်င္ ၁၅ ကီလိုမီတာ (၉.၃မိုင္)အထိ လည္းေကာင္း ထိေတြ႔ ဖ်က္ဆီးႏိုင္ပါသည္။
ယခုအခါ Buk ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးဒံုးက်ည္စနစ္အား အဇာဘိုင္ဂ်န္၊ ဘီလာရုစ္၊ ဆိုက္ပရပ္စ္၊ အီဂ်စ္၊ ဖင္လန္၊ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာ၊ အိႏၵိယ၊ ေျမာက္ကိုးရီးယား၊ တရုတ္၊ ရုရွား၊ ဆီးရီးယား၊ ယူကရိန္း၊ ဗီယက္နမ္(ဝယ္ယူဆဲ)ႏွင့္ ဗင္နီဇြဲလားႏိုင္ငံတို႔မွ အသံုးျပဳလ်က္ရွိပါသည္။
.jpg)
No comments:
Post a Comment